Angry Project

Pamiętam, jak moja mama zrobiła dla nas (dla mnie i dla siostry) zabawki z rajstop - Maja i Gucio. W czasach naszego dzieciństwa nie było wiele zabawek do wyboru, a większość była dostępna dla nielicznych w Pewexie. Dwie pszczółki wyglądające dokładnie, jak ulubieni bohaterowie bajek byli tym bardziej magiczni.

Dzisiaj jest inaczej. Dzieci mają dostęp do wszystkiego, na co tylko stać rodziców. Każdej kreskówce towarzyszą zabawki, zeszyty, torby... i mnóstwo innych gadżetów. Mimo wszystko moje dzieci najbardziej lubią się bawić zabawkami zrobionymi przeze mnie specjalnie dla nich. Okazało się, że nie tylko moje dzieci ;)

Wszystko zaczęło się od urodzin mojej córci, które w tym roku postanowiliśmy zorganizować w domu. Potrzebny był tylko pomysł. Pierwszą myślą córci było Monster High, ale udało mi się przenieść te myśli bliżej Halloween. Delikatnie zasugerowałam Angry Birds i spodobało jej się. Super, wystarczy tylko zaprosić gości, zrobić balony w kształcie ptaszków, piniatę z kartonu i... kilka bohaterów. Oto oni:

dwa czerwone, trzy niebieskie, biały, żółty i fioletowy, a do tego trzy angryświnki - i to wszystko w dwie noce :) W większości szyte, naklejane buźki, ale efekt był piorunujący. Dzieciaki bawiły się świetnie. Zabrałam wszystkie inne zabawki z pokoju, dzięki czemu mieli mnóstwo miejsca. Najważniejsze, że córcia była przeszczęśliwa i do tej pory mają z bratem czym się rzucać ;)

Drugie życie torebki

I znowu siedzę w torebce, no widać taki mój los. Tym razem potrzebowałam czegoś na sezon jesień/zima. Wydzióbałam z dna szafy starą, czarną torebkę w świetnym stanie. Była super, gdyby nie to, że dostałam ją sto lat temu od kogoś, kto nie miał pojęcia o tym jakie torebki lubię. Postanowiłam więc zrobić jej mały upgrade ;)

Została pocięta, odprułam za długie rączki i zmieniłam ją w poniższą. Lekko nie było. Skóra stawiała opór, a maszyna nie chciała się wyginać. Ostatecznie obyło się nawet bez stopki do skóry. Dwa dni i mam piękną, mięciutką torebkę z motywem zwierzęcym (dla niewtajemniczonych - to nie jest krowa, tylko MUSTANG ;)

Torebki, torebeczki

Ponad rok temu postanowiłam uszyć sobie torebkę. Założenia były następujące:
- musi być malutka, żeby nie krępowała mi ruchów
- musi być na ramię, żebym miała wolne ręce
- musi mi do wszystkiego pasować.

Powstała moja ukochana mała-czarna z kolorowym haftem paisley i do tej pory jesteśmy nierozłączne. Jednej ze znajomych tak się spodobała, że poprosiła o podobną. Uszyłam dwie, żeby miała wybór.

Obie torebeczki są troszkę dłuższe niż moja, więc zmieści się do nich więcej. Materiał zewnętrzny jest milusi i czarny, a środek uszyłam z czarnej satyny.

Znajoma wybrała torebkę z poniższym haftem.

Projekt: Agatka lat 6

Przy okazji świętowania Bożego Narodzenia moja ukochana siostrzenica Agatka (lat 6) dostała zeszyt, w którym można na gotowych modelach projektować ciuchy. Bardzo spodobała jej się ta zabawa i wymyśliła mnóstwo pięknych strojów. Postanowiłam nagrodzić jej wysiłki i zaproponowałam, że uszyję wybraną przez nią sukienkę.

Wybrała piękną, błękitną suknię wieczorową, która mogłaby się znaleźć w szafie każdej miłośniczki morskiej pianki. Góra sukienki miała być prosta - ciasny, długi rękaw, wykończenie w łódkę. Dół był dla mnie nie lada wyzwaniem - składał się z poskręcanych błękitnych serpentyn. Długo zastanawiała się jak je uszyć. Pierwszą myślą było użycie wstążek z organzy usztywnianych drucikiem, ale druciki mogłyby się szybko odkształcić.

Sukienkę uszyłam z błękitnej dzianiny, tej samej, którą używałam do mojej sukni balowej, bo wiedziałam, że bardzo ładnie się układa (zapomniałam tylko jak trudno się ją szyje...). 16 falbanek wszyłam razem z ośmioma godetami. Agatka wygląda w niej przepięknie i nadal jest bardzo dumna z tego, że ma w szafie sukienkę, którą sama zaprojektowała. Nigdy nie wiadomo, może w przyszłości cały świat będzie chciał mieć w szafie jej sukienki.

Kurtka wiosenna

Wiosna w tym roku kazała na siebie baaardzo długo czekać. I całe szczęście, bo zlecenie na kurtkę wiosenną czekało na swój czas od jesieni. W dniu, w którym do niego usiadłam, w powietrzu dało się wyczuć pierwszy powiew wiosny.

Wracając do projektu - koleżanka wybrała sobie model safari z obszernym kapturem z Burdy 9/2012 (trzy i pół kropki w skali czterokropkowej!!!!)

Ciemny kolor kurtki zdecydowanie nie pasował do jasnej karnacji i blond włosów. Dlatego zdecydowałam się na materiał w kolorze pastelowym. Udało mi się kupić przepiękny, ciężki jeans w kolorze miętowym i podszewkę w podobnym kolorze z małymi fioletowymi kwiatkami.

Praca nie była łatwa. Kurtka ma dłuższy tył niż przód, pod szyją i w pasie są tunele z tasiemkami, a krzywe kieszenie zakrywają równie krzywe klapki. A do tego ogromy kaptur. Jak zwykle, kroczek po kroczku, rozgryzałam przepis na szycie i... udało się. Tak wygląda moja koleżanka w swojej kurtce w pierwszych promieniach wiosennego słońca.

Walk like an egyptian

Od czasu do czasu mam okazję uszyć coś 'na temat'. Tym razem tematem była podróż do Egiptu. Potrzebne było tło fotograficzne oraz układanka w kształcie Sfinksa. Wykonanie tła było czystą przyjemnością.

Układanka trudnością przypominała mi zagadki tego pokręconego zwierzaka. Ostatecznie wyszło coś takiego:

Części zewnętrzne uszyłam z polaru w kolorze piasku pustyni. To, co miało być w środku jest brązowe. Ciekawa jestem jak szybko uda się go rozpracować dzieciom.

Mega-patchwork Around the World

Są takie projekty, z którymi bardzo trudno się rozstać. Tak było z patchworkiem zamówionym przez koleżankę dla jej córki. Zależało jej na tym, żeby był w dziewczęcych kolorach, a wymiary to 2 x 2,20m.

Zaczęło się od pomysłu. Przeglądając internet natrafiłam na panel z miastami.

Postanowiłam go wykorzystać, a każde miasto otoczyć materiałem z elementami charakterystycznymi dla danego kraju. I tu zaczęła się zabawa. Ostatecznie tkaniny zamawiałam w trzech sklepach internetowych. Do tego jeszcze materiały bazowe - czerwony i zielony w drobne kropeczki. Zapowiadało się na prawdę ciekawie. Tak ostatecznie wyglądały poszczególne miasta:

Amsterdam - rowery

London - London mix

Mexico - osiołki

Montreal - przyczepy kempingowe

Moscow - kolorowe kule śnieżne

Nairobi - słonie

New York - New York nocą

Paris - słodkie babeczki

Reykjavik - wieloryby

Rio de Janeiro - kanarki

Rome - lody

Sydney - żaglówki

Tokyo - sushi

Samo szycie zajęło mi ponad dwa tygodnie. Kombinowanie ze wzorem (okazało się, że każde miasto jest o pół centymetra wyższe niż szersze i trzeba to było uwzględnić!), krojenie, szycie, prasowanie, składanie, a potem jeszcze pikowanie takiego dużego projektu to była nowość w moim prowizorycznym warsztacie. Było ciężko, ale warto było. Ostatecznie patchwork wygląda tak:

Od początku praca nad nim nie była łatwa, ale liczył się 'pomysł'. To on napędzał mnie do działania. Miałam przeczucie, że wyjdzie coś na prawdę fajnego. I tak się stało, a co najważniejsze podobał się bardzo mojej koleżance. Mam nadzieję, że jej córka również go polubi i z chęcią będzie go rozkładać codziennie na swoim łóżku.

Hua Mulan

Disney od lat ustawia standardy dla księżniczek. Jest jednak wśród jego bohaterek dziewczynka-wojownik, która ratując ojca uratowała cały kraj. To Hua Mulan - Chinka, która w przebraniu mężczyzny ocaliła kraj przed najazdem Hunów.

Kiedy córcia poprosiła mnie o jej strój na tegoroczny balik karnawałowy byłam z niej dumna. Cieszyłam się, że nie liczą się dla niej tylko koronki i różowości, ale rośnie również na dzielną wojowniczkę.

Strój uszyłam z lekkiej satyny białej i różowej, a granatowy pas ze streczu, żeby był matowy. Jestem z niego bardzo dumna, ponieważ bawiłam się nie tylko kształtem, ale i konstrukcją. Na pierwszy rzut oka wygląda jak dwa kimona noszone na sobie, przewiązane dwoma pasami. W takiej wersji byłoby córci strasznie gorąco, a strój uciekałby w każdą stronę przy szaleństwach na balu.

W rzeczywistości to dwie części: spódnica na gumce składająca się z białej i różowej warstwy, a do tego góra rozpinana na zamek z boku uszyta z granatowego dołu, białych rękawów i różowego korpusu. Całość przewiązałam tylko wstążką z organzy.

Na allegro zamówiłam różową parasolkę, chiński wachlarz i medalion w kształcie smoka. Całość wyglądała ślicznie, a co najważniejsze komplet był wygodny i córci nie było za gorąco. Oto dwa zdjęcia mojej małej wojowniczki.

Moja królewna

Jeszcze w zeszłym roku miałam w domu 5-letnią królewnę. Jej wysokość potrzebowała odpowiedniego stroju na wszystkie ważne okazje. I tak powstała różowa suknia balowa.

Suknia z założenia miała mieć mnóstwo falbanek i do dzisiaj ten fragment wspominam najgorzej. Wiele wieczorów spędziłam na podwijaniu satyny, co jak wiadomo nie jest rzeczą łatwą. Do tego wymyśliłam koronki i przód w stylu królewny Barbie. Mojej księżniczce zależało również na kokardzie, którą doszyłam jako pas.

Efekt był prześliczny. Uszyłam ją z ciężkiej satyny, która szumiała przy każdym ruchu. Moja księżniczka odmieniała się jak tylko ją wkładała. Nie musiałam już przypominać, żeby trzymała się prosto, a każdy krok stawiała z taką lekkością, że wyglądała jakby tańczyła. No i uśmiech - od ucha do ucha. Każda dziewczyna (ze mną włącznie) marzyła kiedyś o takiej sukni.

Kolory dla odważnych

Przyjaciółka zleciła mi kolejne wyzwanie tapicerskie - miałam stworzyć malinowy, pikowany zagłówek do łóżka. Natychmiast zakupiłam mikrofibrę w wybranym kolorze, która idealnie nadaje się na takie okoliczności. A później zaczęły się schody. Obie nie miałyśmy pojęcia jak przymocować taki zagłówek do łóżka (nie można było przymocować do ściany, bo łóżko stało tyłem do okna).

Po solidnej burzy mózgu przerywanej przez dzieci i psy udało się - zagłówek na drewnianej ramie zostanie zastąpiony pikowaną, grubaśną poduchą, która będzie spełniała rolę oparcia dla miłośników czytania w łóżku.

Wzięłam się więc do roboty. Lekko nie było. Przyrząd do pikowania jest beznadziejnie drogi i musiałam sobie radzić najdłuższą igłą, jaką udało mi się kupić w pasmanterii - igłą do frywolitek (jeszcze nie sprawdziłam w googlach co to takiego). I tak oto przy pomocy długaśnej igły i metalowych guziczków powstało pikowanie.

Tak prezentowałaby się poducha na moim łóżku. Intensywny kolor pięknie ożywia każde wnętrze. Polecam wszystkim takie odważne elementy.

Pani Gauganek

Pani Gauganek powstała na wzór Marcinka, który zabawiał gości już na niejednej imprezie. Do obsługi takiej osóbki potrzeba dwójki ludzi. Jeden używa swojej głowy i rąk, jako nóg, a drugi dodaje ręce. Wygląda to przekomicznie, o czym miały się przekonać dzieci z zaprzyjaźnionych szkół w czasie tegorocznego karnawału. Jeszcze nie dysponuję zdjęciem Pani Gauganek w akcji, ale uzupełnię braki przy najbliższej okazji.

Zimowe słoneczko

Tym razem znów potrzebne było słoneczko. Ale takie bardziej przewiewne z większą możliwością poruszania się i z widoczną twarzą. Powstało skrzyżowanie Statuy Wolności z kolczastym kapokiem.

Przez chwilkę bałam się, że za bardzo wygląda jak gwiazda, a nie jak Słońce, ale potem pomyślałam, że przecież Słońce jest gwiazdą i przestałam się martwić.

Golfy i golfiki

Pierwszy golf powstał z bezsilności. Ręce mi opadały, jak widziałam jak skuteczne są w chronieniu gardełka mojej córeczki wszystkie inne wynalazki. W końcu usiadłam do maszyny i uszyłam taki, który działa po dziś dzień. Golfiki tak się spodobały, że uszyłam jeszcze kilka dla rodzinki i znajomych.

Słoneczko

Kolejnym kostiumem, który okazał się początkiem bardzo fajnej współpracy był kostium Słoneczka. Składa się z wielgachnej głowy i tuowia wykonanego z polaru. Miał też możliwość przerobienia się na Kwiatuszka, dzięki odpinanym promyczkom na głowie.

Zielniak

Zielniak to wirtualna postać pomagająca dzieciom w edukacji ekologicznej na portalu www.zielonalekcja.pl Znudziło mu się przebywanie wyłącznie w sieci i postanowił pobawić się trochę z dziećmi w 'realu'. I ja mu w tym pomogłam. Dostałam zdjęcie i moim zadaniem było ożywienie tej ogromnej postaci.

Pacynki

Pacynki to brakujące ogniwo w teorii ewolucyjnego przejścia od muppeta do człowieka (ja nadal nie jestem pewna, czy jestem człowiek czy muppet ;). Kilka takich postaci stworzyłam na potrzeby przyjaciół i współpracowaników. Oto one:

- Pan Prezes

- Troll, który doczekał się również wersji Trollinki i Trolla Muzycznego

- Mały Muzyk